توت‌فرنگی
تاريخ این میوه، به 2000 سال پيش برمی گردد. توت فرنگی‌های امروزی حدود 200 سال پيش، از دورگه گيری بين توت‌فرنگی ويرجينيانا يا اسكارلت به عنوان والد نر و توت‌فرنگی چیلوئنسیس به عنوان والد ماده حاصل شده‌اند. این گیاه، حدود سال 1300 میلادی در اروپا کشت می‌شد.
توت‌فرنگی گیاهی نهان‌دانه از تیره‌ی گل‌سرخیان است. رشد این گیاه علفی پایا در آب و هوای معتدل گرم و در بستر غنی از گیاخاک و خاک اسیدی بسیار خوب است. گل‌های توت‌فرنگی نسبت به سرما به شدت حساس هستند ولی عطر و طعم نهنج (قسمت خوراکی گیاه) با انجماد از بین نمی‌رود. در نهزت‌نامه علایی این میوه کهج خوانده شده‌است.
توت‌فرنگی به‌دلیل دارا بودن مواد شیمیایی گیاهی، اثرات مثبت بسیاری بر روی مغز می‌گذارد و می‌تواند اثرات نامطلوب پیری بر مغز را کاهش دهد.
